φωτοχρωμισμός

ο, Ν

(χημ.-φυσ.) η αντιστρεπτή μεταβολή τού φάσματος απορρόφησης και, επομένως, τού χρώματος μιας χημικής ένωσης ως αποτέλεσμα τής επίδρασης μιας φωτεινής ακτινοβολίας.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. photochromism].